پروژه دیفای World Liberty Financial (WLFI) که به خانواده ترامپ مرتبطه، بعد از شروع معاملات پر فراز و نشیبش، یه ایده جدید تو حوزه توکنومیک مطرح کرده تا اعتمادها رو دوباره جلب کنه. این ایده چیه؟ یه برنامه بازخرید و سوزاندن توکن (buyback-and-burn) که هزینهاش از کارمزدهای نقدینگی خود پروتکل تأمین میشه.
این پیشنهاد درست زمانی مطرح شده که WLFI بعد از شروع معاملات پر سر و صداش تو صرافیهای بزرگی مثل بایننس، اوکیاکس، آپبیت، کوینبیس، بیتهامب و بقیه، با چالشهای جدی تو بازار روبرو شده.
طبق دادههای سایت CoinGecko، توکن WLFI الان حدود ۲۳ سنت معامله میشه که ۲۴ درصد تو روز گذشته افت داشته و ارزش بازارش هم به حدود ۶.۳۹ میلیارد دلار رسیده. جالبه بدونید که این توکن موقع عرضه، برای مدت کوتاهی تو بازارهای آتی (فیوچرز) به ارزش بیش از ۴۰ میلیارد دلار هم رسید، اما بعدش فروشندهها قیمتش رو پایین آوردن.
بر اساس یه پیشنهاد حاکمیتی (governance proposal) که روز سهشنبه منتشر شد، قراره کارمزدهایی که از استخرهای نقدینگی WLFI روی شبکههای اتریوم، بایننس اسمارت چین و سولانا جمع میشه، برای خرید توکن WLFI از بازار آزاد استفاده بشه و بعد این توکنها به یه آدرس سوزاندن (burn address) فرستاده بشن. این مکانیسم باعث میشه توکنها برای همیشه از چرخه عرضه خارج بشن و به مرور زمان، تعداد کل توکنها کم بشه.
تیم پروژه در این باره نوشته: «این برنامه، توکنهایی رو از چرخه خارج میکنه که دست افرادیه که به رشد بلندمدت WLFI متعهد نیستن.» اونها معتقدن که این طراحی، منافع هولدرهای بلندمدت رو با مسیر رشد پروتکل همسو میکنه.
این طرح فقط شامل کارمزدهای حاصل از نقدینگی خود پروژه WLFI میشه و تأمینکنندههای نقدینگی شخص ثالث یا جامعه کاربری تحت تأثیر قرار نمیگیرن.
گزینههای دیگهای مثل تقسیم کارمزدها بین خزانه پروژه و فرآیند سوزاندن هم بررسی شد، اما در نهایت رد شد تا با اختصاص ۱۰۰ درصدی بودجه به سوزاندن توکن، بیشترین تأثیر ممکن رو داشته باشن.
روایت ضدتورمی WLFI
از نظر حامیان WLFI، هدف این پیشنهاد سوزاندن توکن اینه که روایت پروژه رو از «عرضه بیش از حد» به «کمیابی مهندسیشده» تغییر بدن. منطقش هم اینه که هرچی حجم معاملات بیشتر بشه، کارمزد بیشتری جمع میشه و در نتیجه، توکنهای WLFI بیشتری هم از چرخه خارج و سوزانده میشن.
همزمان، یه پیشنهاد حاکمیتی دیگه هم مطرح شده که این بار نه از طرف تیم، بلکه از طرف خود جامعه کاربریه. طبق این پیشنهاد، ۸۰ درصد از توکنهای WLFI که هنوز قفل هستن، به صورت خودکار تو استخرها استیک (stake) بشن و پاداش اونها هم از ۲۰ درصد ذخیره جامعه کاربری پرداخت بشه.
طرفداران این طرح میگن که این کار، عرضهی بلااستفاده رو به داراییهای مولد تبدیل میکنه و فشار فروش رو کم میکنه. اما از اون طرف، منتقدها هشدار میدن که این کار بیشتر شبیه توزیع مجدد ثروته تا ایجاد سود واقعی.
این طرح هنوز تو فروم پروژه در حال بحثه و در مقایسه با پیشنهاد رسمی سوزاندن توکن، هنوز نتونسته حمایت زیادی جلب کنه.
با وجود همه چالشهای بازار و انتقادهایی که بعضی از هولدرهای توکن تو فروم مطرح کردن، تیم WLFI متحدان سرشناسی هم داره. مثلاً جاستین سان، بنیانگذار ترون، همچنان تو شبکه اجتماعی X از این پروژه حمایت میکنه و اون رو «یکی از بزرگترین و مهمترین پروژههای دنیای کریپتو» میدونه. اون حتی قول داده توکنهای آزادشدهی خودشو نفروشه.
دادههای سایت Arkham نشون میده که خزانه WLFI حدود ۱۳.۷۸ میلیون دلار توکن TRX داره. خود جاستین سان هم تقریباً ۶۹۳ میلیون دلار از توکن WLFI رو در اختیار داره که بخش بزرگی از اون تحت قراردادهای آزادسازی تدریجی (vesting) قرار داره؛ موضوعی که نشوندهنده تعهد بلندمدت اون به این پروژه است.
بیشتر بخوانید: هولدرهای بلندمدت بیتکوین، ۹۷ هزار واحد BTC را در بزرگترین جابهجایی روزانه سال ۲۰۲۵ خرج کردند.



